Szkoła od ponad 30 lat wdraża w praktyce pracę metodą projektu. Uczniowie i uczennice realizują projekty badawcze na obozach szkolnych, ale także na zajęciach lekcyjnych lub w formie prac domowych. Dzięki temu młodzież uczy się min.:
- planowania,
- gromadzenia i selekcjonowania materiału badawczego,
- realizacji zaplanowanych zadań,
- obrony własnej pracy przed audytorium.
- współpracy i współodpowiedzialności, gdyż wiele prac projektowych ma charakter pracy grupowej.
Głównym zadaniem wykonywanym metodą projektu przez uczennice i uczniów liceum jest zrealizowanie projektu naukowego, dotyczącego wybranego zagadnienia związanego z tematyką jesiennego obozu naukowego.
Projekty są realizowane przez trzy lata (klasy: 1-3 LO). Forma projektu zależy od poziomu edukacyjnego. Każda grupa wiekowa realizuje inne zadanie projektowe.
Projekty nie tylko dla uczniów naszej szkoły:
Gra „ŚLADAMI NIEPODLEGŁOŚCI”
Ważne dla Polaków święta narodowe można obchodzić w różny sposób. Formą uczczenia Święta Niepodległości w naszych szkołach jest coroczna gra terenowa, w której uczennice i uczniowie poznają miejsca, ludzi i wydarzenia związane z odzyskiwaniem przez Polaków niepodległości w latach 1914 – 1918.
Za każdym razem gra odbywa się według nowego scenariusza i ma swój własny motyw przewodni. Ważnym jej elementem jest konieczność przygotowania przez jej uczestników (dzieci i młodzież ) elementów stroju, które mają świadczyć o patriotycznym charakterze zabawy. Mamy nadzieję, że w ten sposób młodzi ludzie w ciekawy sposób poznają historię swojego kraju, jak również uczą się postaw świadczących o jego umiłowaniu.
Od 2007 roku w grze mogą wziąć udział uczniowie szkół podstawowych (wcześniej też gimnazjów) z Krakowa i innych miejscowości małopolskich. Współorganizatorem tej krakowskiej zabawy dla uczniów jest Muzeum Krakowa. Od samego początku grę wspierają studenci UJ.
Więcej szczegółów na stronie gry: Gra terenowa „Śladami Niepodległości”
Szkoła Debaty
Projekt jest skierowany do młodzieży licealnej Krakowa. Nawiązuje do tradycji debat oksfordzkich z XIX w., uczy trudnej sztuki oracji – precyzyjnego i pięknego wysławiania się, obrony przekonań, szlachetnej perswazji, kultury słowa. Młodzi ludzie, przygotowując się do debaty, a następnie występując publicznie w obronie postawionej tezy lub przeciw niej, uczą się twórczego myślenia, odwagi, odpowiedzialności za słowo, przełamywania nieśmiałości związanej z wystąpieniem przed szacownym gronem ekspertów i liczną publicznością, która głosuje na najlepszych mówców.